حکومت جمهوری اسلامی بیش از سه دهه است که سیاست تفکیک جنسیتی و قوانین "طالبانی" خود را بر مردم ستم کشیده ایران، و به ویژه بر جوانان و نوجوانان تحمیل کرده است. سیاستهایی که با توجه به پروندههای کثیف و عملکرد دو گانه سردمداران و تجاوزها و جنایات مأموران این حکومت در زندانها و بازداشتگاه ها، فقط میتواند برای تظاهر به دین و ایجاد جو رعب و وحشت با هدف حفظ قدرت سیاسی باشد. از جداسازی دختران و پسران در مدارس ابتدایی گرفته، تا ممنوعیت رابطه بین زنان و مردان خارج از ازدواج. از ممنوعیت قدم زدن یک جفت "دوست دختر دوست پسر" در خیابان گرفته تا ممنوعیت جشن و رقص و کلوبهای شبانه و نوشیدنیهای الکلی. در خبرها آمده است که پنج محکوم جنایت و تجاوز خمینی شهر روز چهار شنبه اعدام خواهند شد. جدا از وجود شواهدی مبنی بر "بسیجی بودن" این افراد و مرتبط بودنشان با حکومت، مساله اساسی این است که این افراد هم محصول و قربانیان سیاستهای فاجعه بار و ممنوعیتهای "طالبانی" حکومت جمهوری اسلامی هستند. آیا اگر این جوانان از کودکی در محیط مدرسه و محله با جنس مخالف آزادانه ارتباط میداشتند، باهم بزرگ میشدند، در نوجوانی با جنس مخالف رابطه سالم جنسی و عاطفی برقرار میکردند، در جوانی بیرون میرفتند و آزادانه در کلوبهای رقص باهم تفریح میکردند و ماداران و پدران و از آن هم مهمتر ، مسئولین و ماموران حکومت همه جا آنها را از این روابط منع نمیکردند و ... امروز این چنین سرشار از عقده و کمبودهای جنسی میشدند تا با انفجار این عقدها این فاجعه و جنایت را در خمینی شهر مرتکب شوند؟ هم زندگی قربانیان تجاوز را تباه کنند و هم زندگی خود و خانوادههای خود را؟ در اینکه عملی که این افراد انجام داده اند جنایتی بزرگ و نابخشودنی است شکی نیست، اما حکومتی که خود زمینه ساز این جنایات است، خود شریک جرم است و باید پاسخ گوی این فجایع باشد.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Merk: Bare medlemmer av denne bloggen kan legge inn en kommentar.