سالهاست که بحث و جدل سخت و وسیعی بین هموطنان و طیف‌های مختلف سیاسی بر سر چگونگی رسیدن ملت ایران به دموکراسی و حقوق شهروندی و انسانی خود در جریان است. بخشی از شخصیت‌ها و گروه‌های معترض به دیکتاتوری حاکم که عمدتاً در داخل کشور حضور دارند، راه رسیدن به دموکراسی را مخالفت با اهرم‌های اصلی و کلیدی اعمال دیکتاتوری در داخل سیستم میدانند، مانند شخص ولی فقیه و شورای نگهبان، و بخش دیگر شخصیت‌ها و گروه‌های معترض که به دلیل سرکوب توسط حکومت و نبود امکان فعالیت علنی در داخل کشور، عمدتاً در خارج از کشور حضور دارند، راه رسیدن ملت ایران به دموکراسی و حق تعیین سرنوشت را در سرنگونی کل سیستم و انقلاب میدانند.
تجربه نشان داده است که مطرح کردن شعار سرنگونی چه هزینه‌ها و سرکوبی را موجب میشود و حکومت تا چه حد یکپارچه و مصمم مخالفان خود را سرکوب و قتل عام می‌کند. در این میان هم مردم عادی در بهترین حالت فقط نظاره گر خواهند بود و حکومت را "نفرین" خواهند کرد. همانگونه که متاسفانه در سرکوب‌های دهه ۶۰ شاهد انفعال قشر بزرگی از شهروندان بالقوه معترض بودیم.
در واقع باید توجه داشت که شعار سرنگونی یک نوع اعلام جنگ با کل حکومت، از شخص اول که خامنه‌ای باشد تا تمام ارگان‌ها و نیرو‌های نظامی و انتظامی آن است. یا به عبارت دیگر شعار سرنگونی حکومت را متحد خواهد کرد. در مقابل باز هم تجربه نشان داده است که شعار "اصلاح" کم هزینه تر بوده است، قدرت سرکوب و انگیزه حکومت را برای سرکوب کاهش داده است و باعث تفرقه و چند دستگی در حکومت شده است. ما باید از این تجارب سخت و پر هزینه درس بگیریم و شعاری را مطرح کنیم که بیشترین شهروند معترض را متشکل کند و در صورت لزوم به خیابان‌ها بکشاند.
نکته کلیدی مساله ایستادگی و تداوم اعتراضات و پافشاری بر خواست‌های "اصلاح طلبانه" هست (انتخابات آزاد، لغو نظارت استصوابی، نفی زورگوی‌های ولی فقیه یا هر خواسته "اصلاح طلبانه" دیگر). فقط نباید اشتباه بزرگ خاتمی را در زمان ریاست جمهویش تکرار کنیم که همانا کوتاه آمدن در برابر دیکتاتوری و زورگویی‌های "ولی فقیه" و همدستانش بود!
در صورت ایستادگی و مقاومت در برابر دیکتاتوری، و حفظ و مستحکم کردن هر چه بیشتر "اتحاد برای دموکراسی" و وادار کردن حکومت به پذیرش حتا " خواست های حد قلی" اصلاح طلبان (آزادی رهبران سبز، زندانیان سیاسی، آزادی مطبوعات و تجمعات، و برگزاری انتخابات آزاد) پایگاه اصلی دیکتاتوری و ظلم حاکم بر کشورمان از بین خواهد رفت و امکان حضور همه هموطنان زجر کشیده و آزاده برای حرکت و پیشرفت به سوی ایرانی آزاد و آباد فراهم خواهد شد.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Merk: Bare medlemmer av denne bloggen kan legge inn en kommentar.