آقای خاتمی، هنوز یادم نرفته. وقتی بعد از حمله به کوی دانشگاه به جای حمایت از دانشجویان آزاده و دادخواهی، با این تحلیل که "هرج و مرج از دیکتاتوری بدتر است" جلو دیکتاتور کوتاه اومدی، همچنین ناراحت شدم که تا مدتها حوصله دنبال کردن مسائل سیاسی مملکت رو نداشتم و شدیدا ناامید شدم... بعد هم که دورت تموم شد و آقای "مدیر جهان" دولت رو قبضه کرد هر روز نفرینت میکردم! هی به خودم میگفتم: "اگه خاتمی کوتاه نیومده بود و علناً از دانشجویان حمایت میکرد و در مجلس تحصن میکرد و مردم رو به خیابون میکشید و... الان شاید مجبور نبودیم قیافه این مردک دلقک و این همه ضربهای که به کشور و منافع ملی زده میشه رو تحمل کنیم"! صادقانه بگم، تا همین یکی دو سال پیش هر روز نفرینت میکردم. اما به نظر بر عکس "بعضیها" از اشتباهات گذشتت درس گرفتی و اینبار با وجود تمام فشارها و تهدید ها، در کنار مردم باقی موندی و در غیاب موسوی و کروبی عزیز خار چشم "دیکتاتور" شدی. واسه این عملکردت باید بگم: درود به شرفت! راستی، این پیام اخیرت به خانوم آمنه بهرامی کولاک بود! با بهترین آرزوها برای این خانوم و دیگر هموطنان زجر کشیده.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Merk: Bare medlemmer av denne bloggen kan legge inn en kommentar.